Crimineel John Dillinger (Johnny Depp) weet zijn reputatie als Robin Hood (jatten van de rijke banken, maar niet van de mensen) hoog te houden en is in de jaren ’30 de politie altijd een stapje voor. Als ze hem oppakken, dan breekt hij met gemak weer uit de gevangenis.
Dan wordt hij verliefd op Billie Frechette (Oscarwinnares Marion Cotillard) en merkt hij een verschuiving binnen het criminele circuit. Heeft Dillinger zijn beste tijd gehad?
Waarom wel? Eerder dit jaar zag ik Public Enemies in de bioscoop en was ik niet erg onder de indruk. Door slordige verhaallijnen en matig acteerwerk (op Depp na) vond ik het een van de mindere films van Michael Mann. Maar een tweede kans op dvd bleek een goede keuze, pas nu viel mij de prachtige cinematografie op en paste het ingetogen acteerwerk juist. Ook het draaien op HD-formaat heeft een beter effect op een klein scherm en de verhaallijnen waren beter te volgen. Nog niet zo goed als Heat of Collateral, maar een sterke film en een prachtige weergave van de feiten.
Waarom niet? Niet alles viel op de goede plek, ook niet tijdens de tweede keer Public Enemies. Het gebrek aan muziek en het focussen op Depp, waardoor andere acteurs als Christian Bale een beetje ondersneeuwden, zijn tegenvallende keuzes. Ook de herhalingsoefening ‘gepakt worden en ontsnappen’ gebeurde iets teveel, zonder echt diep in te gaan op Dillinger. Maar dit is ook een manier waarop regisseur Mann het misschien wilde vertellen. Het maakt van Public Enemies een intrigerend portret, maar ook een beetje afstandelijk.
Cijfer: 7.5
Lees ook:Public Enemies
Lees ook:Bios Top 10: Crimineel legt het af tegen Potter
Lees ook:Bios Top 10: Thrillers blijven steken achter kinderfilms
Lees ook:DVD Watch: Push
Lees ook:Bios Top 10: Harry Potter verplettert de concurrentie