Ook zo gejankt bij De Storm?

Een film over de watersnoodramp. Waarom dat nog niet eerder is gebeurd! Ben Sombogaart, de koning van de Hollandse tranentrekkers als De Tweeling en Bride Flight, waagt zich eraan. Geen slechte keuze, maar huilt Nederland ook bij drama’s die niet over de Tweede Wereldoorlog gaan?

Sommige filmkenners voelden echter al nattigheid. Zo somde DePers.nl al vier redenen op waarom De Storm niet overtuigt en prees De Volkrant de mooie plaatjes, maar sloeg het zwakke verhaal genadeloos in de wind…

Zoute smaak

Het is amper een verrassing dat het stormliep in het openingsweekend, maar liefst 82.000 mensen trokken door weer en wind (vooral zonnig) naar de bioscoop. En juist bij het publiek lijkt het amper een zoute smaak achter te laten (vooral bij de wereldpremière tijdens Film by the Sea). Dus trok ik mijn kaplaarzen aan, zette mijn zuidwester stevig op mijn hoofd en zat vrijdag met grote verwachtingen bij De Storm in het Amsterdamse Pathé Tuschinski.

Nou, mijn hele recensie kun je hier lezen, maar het liet mij met heel wat vragen achter. Al was ik wel blij om twee dingen: Godzijdank was er geen ‘functioneel’ naakt in de film te zien (alsof Nederlanders de hele dag naakt door hun huis huppelen!) en kunnen blinden de film nu ook bekijken. Dat gebeurt middels een audiodescriptie, waarin een zalvende stem rustig uitlegt wat er op het scherm te zien is. Een soort audioboek, alleen dan met een paarhonderd mensen in een zaal.

Blind

Dat gebeurde ook al bij de film Blind (logisch). Dat drama met Halina Reijn wist echter weinig publiek te trekken en ook blinden hadden blijkbaar niet erg veel zin om naar een film te ’luisteren’ over een vrouw die blind is. Bij De Storm is het echter wel een must, want bij sommige donkere scènes had ik die audiodescriptie zelf ook kunnen gebruiken. Of bij de onverklaarbare situaties die voltrekken. Bijvoorbeeld bij de scène waarin hoofdrolspeelster Julia het water in wordt gesleurd (omdat ze zich had vastgebonden aan een stuk van het huis, de sufferd!) en haar baby kwijtraakt.

Aan het einde had ik wel tranen in mijn ogen (die sprongen daar spontaan in toen de titelsong van Blof te horen was, een soort allergische reactie). Dat De Storm veel mensen onberoerd zal laten is natuurlijk logisch, want zo’n nationale ramp is best heftig en overlevenden zullen het een aangrijpende film vinden. Dat het De Storm in het openingsweekend is gelukt om qua bezoekersaantal Alles is Liefde de overtreffen, is wel een verrassing. Maar blijkbaar zien mensen liever ellende dan gezelligheid…

Geef een reactie Reactie annuleren