John Lennon groeit op in Liverpool bij zijn tante en oom. Terwijl hij niet helemaal rond lijkt te komen op school, ontwikkelt hij een enorme passie voor muziek. Dat leidt hem ertoe een band op te starten, iets wat uiteindelijk uitgroeit tot de populairste band aller tijden.
Regisseur Sam Taylor-Wood lijkt zich helemaal toe te leggen op muziekfilms. Na zijn vorige film Love you More (over een Buzzcock-single) sluit Nowhere Boy qua thema naadloos aan. Maar is de film ook een beetje toegankelijk voor niet-Beatles fans?
Control
Nowhere Boy is nog het beste te vergelijken met Control, de verfilming van Ian Curtis’ leven. Terwijl die film uitgesproken in zwart/wit werd vertoond, heeft Nowhere Boy zo een stijlvorm helemaal niet nodig. Het verhaal staat op zichzelf namelijk als een huis.
Verwacht je overigens dat het magische viertal halverwege in een musical losbarst. Daarvoor ben je beter af bij Across the Universe, een musical gewijd aan The Beatles. Het is eerder een coming-of-age verhaal, een beetje vergelijkbaar met Oscargenomineerde An Education.
Kick-Ass
In de rol van Lennon is nieuwkomer Aaron Johnson, die nu ook de bioscopen bewoont met Kick-Ass. Een grote 360 graden ommekeer had een acteur bijna niet kunnen maken en het werkt. Wat een charmante vent en boeiend genoeg om twee uur naar te kijken.
Natuurlijk drijft het genie van Lennon wel aan de oppervlakte en het is interessant om te zien hoe dat tot ontwikkeling komt. Wel blijft de film iets te lang in het niets hangen, waarbij niet helemaal duidelijk wordt of je naar een muziekbio kijkt of naar een doorgaans Engels drama.
Mama Drama
Aan het einde herpakt de film zich met een prachtige scène waarin de moeder en tante van Lennon flink botsen. Het is overigens niet de eerste keer dat emotionele kijkers een traantje wegpinken.
Een film over het leven van John Lennon halverwege zijn carrière zal net zo boeiend zijn. Toch koos Taylor-Wood ervoor de ‘onbekende’ Lennon te tonen. En die is al even interessant.
Nowhere Boy drijft een beetje tussen een standaard drama en het portret van een muzikaal genie. Het ‘mama drama’ wordt wel hoog opgespeeld, al is dat tegelijkertijd een van de sterke punten. De totaal innemende hoofdrol van Aaron Johnson trekt de film helemaal recht en laat je niet een, niet twee maar wel drie keer in tranen achter.
Cijfer: 8
Lees ook:Nieuwe Pain & Gain foto met Dwayne Johnson
Lees ook:Trailer vd Dag: Nowhere Boy
Lees ook:Recensie – Kick-Ass
Lees ook:Enge Mama clips met Jessica Chastain
Lees ook:Nieuwe trailer van… I Spit On Your Grave!