Jake Gyllenhaal is flink naar de sportschool geweest voor Prince of Persia. Hij speelt dan ook een prins die tijdens een inval van een stad onterecht wordt beschuldigt op de dood van zijn vader. Hij vlucht, maar op zijn tocht heeft hij de ‘onaangename’ aanwezigheid van prinses Tamina.
Zij hebben een hekel aan elkaar (yeah sure) en gaan nooit (NOOIT!) samen eindigen. Nooit. Samen slaan ze op de vlucht met een dolk, die de tijd kan stilzetten. Maar ze worden al snel genoeg op de hielen gezeten door verschillende vijanden.
Een zin
Probeer het verhaal van Prince of Persia maar eens in een zin uit te leggen. Iets met een prins die geen prins is, hij ontmoet een prinses en wordt beschuldigd van de moord op zijn vader. Dan nog iets met een dolk, een tempel, een zegel, een zandloper en allemaal dieven, broers en mysterieuze sjamanen. Het is duidelijk dat de scriptschrijvers nooit hebben gehoord dat de meest succesvolle filmplotten zijn uit te leggen in een zin.
Maar goed, is het verhaal op zijn minst de moeite waard? Dat verschilt een beetje in welk gedeelte van de film je zit. Het probleem is dat het enorme verhaal nogal in de weg gaat zitten. Je zit dan ook schouderophalend richting het einde van de film alle ontwikkelingen aan te zien.
Interesse
Terwijl Prince of Persia op een bekende game is gebaseerd, lijkt het erop dat het meer gemeen heeft met een ander bekend spelletje: afpakkertje. Want het lijkt wel een soort estafetteloop, de manier waarop alles draait om een dolk die telkens wordt afgepakt. Ook daarin raakte ik de interesse heel gauw kwijt.
Toch is er ook iets fijns om naar te kijken: Jake Gyllenhaal. Naast zijn enorm gespierde schouders en buik (al doet hij zijn shirt amper uit), ligt de afgang van de film niet aan hem. Sterker nog: Hij redt de film bijna, met een feilloos Brits accent en een veel grotere heldenstatus dan je in eerste instantie zou verwachten. Ook de chemie met Gemma Arterton is prima. Al wordt dat ‘bijna zoenen maar net niet’ op een gegeven moment vervelend.
Jaren 90
Een flinke tegenvaller waren de effect, met een enorme overload aan slow motion. Maar ook het beeld is korrelig, vaak onscherp en heeft ook iets overeen met de game waar het op gebaseerd is: een jaren ’90-gevoel.
Aan het einde pakt de film het tempo een beetje op, met een redelijk spannende eindstrijd. Het is alleen niet die gedroomde zomerblockbuster, maar eerder een matige game verfilming.
Prince of Persia is geen fiasco als Clash of the Titans, al was dat geen moeilijke strijd. Wel is Prince vaak te onnozel, te uitleggerig en simpelweg te slecht gemaakt. Een overdaad aan slow motion en het korrelige beeld doet niks goed voor de kijker. Jake Gyllenhaal redde bijna de film… Toch zit je ver voor het einde onderuitgezakt in je stoel te smsen, in plaats van je druk te maken over een of andere dolk, een tempel, een zegel, een woestijn en een zandloper.
Cijfer: 5,5
Lees ook:Winnen! Prince of Persia prijzenpakket
Lees ook:Trailer vd Dag: Prince of Persia
Lees ook:Prince of Persia interviews en nieuwe beelden!
Lees ook:Bios Top 10: Sex & The City 2 dik bovenaan
Lees ook:Een foute maar romantische Jake Gyllenhaal in Love and Other Drugs
Pingback: Bios Top 10: Sex & The City 2 dik bovenaan | Cinema